Astakiloak jo eta jo

IZENBURUA: Astakiloak jo eta jo.
IDAZLEA: Bernardo Atxaga.
ARGITALETXEA: Elkar (Donostia 1993).
MARRAZKILARIA: Gorka Aginagalde.

LABURPENA:
Musika talde bat dira Astakiloak, lau kidez osatuta; Patxiku, gitarra jotzen du eta animoso eta alaia da; Josetxo, bajua jotzen du eta ilun bezain ezkorra da; Mikel, teklatua jotzen du eta urduria eta totela da eta azkenik, Olegario bateria jotzailea da beti galdezka ari den filosofo txikia.
Lau lagunak leku batetik bestera dabiltzate bere musika jotzen eta leku askotan egon dira eta ere gauza asko egin dituzte: Arabiako jeke batekin egon dira, tras alantiko batean, Italiako zirku batean, New Yorken, Manhatanen...

IRITZIA:
Liburua ongi dago, dibertigarria.
Gustatzen zait gauza asko pasatzen zaielako eta asko bidaiatzen dutelako. Olegario ez zait asko gustatzen zeren denbora guztian galderak egiten hari da eta pelma bat da. Mikel oso farregarria iruditu zait zeren totela da eta irakurtzen hari zaudenean grazia ematen du.